De fasen waarin een conflict zich bevindt is af te lezen aan het gedrag wat betrokkenen laten zien. Afdalen gaat sprongsgewijs, herstel treden voor treden. Het is daarom belangrijk een conflict tijdelijk bespreekbaar te maken en op te lossen.

Hieronder zijn de drie hoofdfases beschreven.

Hoofdfase 1: conflict als een probleem dat gezamenlijk opgelost kan worden (win-win). Naast strijdige belangen zien partijen ook gezamenlijke belangen. Partijen gaan op een beheerste wijze om met tegenstellingen. De wil om samen tot een oplossing te komen overheerst. Partijen richten zich in de hoofdzaak op zakelijke aspecten (conflictinhoud). Gaandeweg ervaren partijen dat daarnaast ook de wijze waarop daarmee door de ander wordt omgegaan kan leiden tot irritaties en spanningen. Er is argwaan. Begrip en vertrouwen blijken niet vanzelfsprekend. Steeds meer afscherming. Polarisatie (zwart-wit). Creativiteit en flexibiliteit neemt af. Standpunten worden extremer. Wantrouwen versterkt. Persoonlijke aanval. Verbale communicatie, langzaam het idee dat praten geen zin meer heeft. Ander voor het blok zetten.

Hoofdfase 2: conflict als een strijd die gewonnen moet worden (win-lose) Partijen zien alleen nog strijdige belangen, richten zich vooral op de verschillen in niet-zakelijke sfeer). Stereotiepe beelden versterken, door middel van de selffulfilling prophecy wordt dit versterkt. Morele integriteit komt in het geding. Verdedigen van eigen morele integriteit, openlijk ontmaskeren van de ander. Diabolisering: ander is slecht. Extreme eisen. Wantrouwen groeit en men praat steeds minder met de ander. Ideologisering. Het gaat niet meer om samen een oplossing vinden maar om winnen. Ene partij zal proberen overwicht te krijgen. Dreigen met sancties.

Hoofdfase 3: het conflict als een totale ondergang (lose-lose) Partijen zien dat er niets meer te winnen is, alleen de eigen schade kan beperkt worden. Er treedt verbittering en verharding op. De-humanisering. Omgeving wordt radicaal gepolariseerd. Er is alleen een oplossing mogelijk als de andere persoon er niet is. Partijen beseffen dat een overwinning onmogelijk is, maar ontlenen alleen nog satisfactie uit het feit dat ook de vijand ten onder zal gaan.